پيش تصفيه آب صنعتي

سيستم هاي تصفيه آب ديگ بخار

 استفاده از دستگاه تصفيه آب صنعتي براي بهينه سازي مصرف آب در دستگاه هاي مبتني بر آب مانند برج هاي خنك كننده، ديگ هاي بخار، دستگاه هاي شست و شو و ... امري ضروري است. با انجام اين كار نه تنها در هزينه ها صرفه جويي مي شود بلكه راندمان و كارايي سيستم نيز افزايش مي يابد.

سيستم هايي كه تصفيه آب انجام مي دهند و اين تصفيه آب در مقياس و حجم بالا انجام شود، دستگاه تصفيه آب صنعتي ناميده مي شوند. دستگاه تصفيه آب صنعتي عمدتا توانايي تصفيه آب   را دارد. مبناي كار دستگاه تصفيه آب صنعتي بنا به شرايط مختلف، متفاوت است. حجم بستگي به ميزان پساب ورودي دارد. اصولا براي گزارشات صنعتي از يه ميانگين عمومي براي حجم ها استفاده ميشه كه اين ۳ متر همون نرماله هست.

واحد هاي پيش تصفيه دستگاه تصفيه آب صنعتي

واحد هاي پيش تصفيه آب شيرين كن اسمز معكوس كه در ادامه بيان مي شوند، بعضا به صورت همگاني و يا حتي به صورت چندتايي در دستگاه تصفيه آب صنعتي با روش هاي مختلف استفاده مي شوند.

انعقاد / خنثي سازي / لخته سازي
در يك سيستم دستگاه آب شيرين كن به عنوان پيش تصفيه از روش هاي فيزيكي و شيميايي استفاده مي شود كه هدف اغلب اين روش ها ايجاد رسوب از اجزاي آلاينده و تشكيل لجني است كه به راحتي از هم جدا نشوند.
براي رسوب گيري اين اجزا ابتدا بايد اين مواد از محلول جدا شوند. اين امر با كمك يك ماده منعقد كننده و يك فرآيند خنثي سازي حاصل مي شود.
دوز انعقادي اغلب اولين مرحله در يك فرآيند فيزيكي- شيميايي متداول است. سپس خنثي سازي معمولاً با استفاده از دوز شير آهك يا NaOH انجام مي شود. مقداري از ماده منعقد كننده مصرف شده باعث تشكيل هيدروكسيد ها مي شود و كسري از لجن در پي همين فرآيند ايجاد مي شود. اين بخش لجن شامل اجزاي آلاينده است.
در مرحله نهايي (لخته سازي)، لجن تشكيل شده به جاي ذرات كوچك لجن منفرد، در ساختار لخته هاي بزرگ مشاهده مي شوند. اين لخته هاي بزرگ را مي توان به راحتي از فاضلاب جدا كرد. جداسازي لجن بهتر است در يك مخزن دكانات يا واحد شناور انجام شود. انتخاب بين اين دو نوع مخزن به نوع آلودگي، غلظت آن، ميزان جريان و .... در سيستم تصفيه آب صنعتي بستگي دارد. يك تصفيه انعقادي / خنثي سازي و لخته سازي، يك روش بسيار قوي و مناسب تصفيه براي انواع مختلف آب در تصفيه آب صنعتي است. ايراد اين فناوري اين است كه غلظت هاي باقي مانده آلاينده ها در مخزن GRP آب باقي مي مانند. با اين حال، اين غلظت هاي باقي مانده به طور معمول تحت استاندارد هاي تخليه قرار مي گيرند.